“ครั้งหนึ่งในชีวิต เราคือผู้พิชิตภูกระดึง” ประโยคคุ้นหูที่หลายๆคนอาจเคยได้ยิน ได้ฟังได้เห็นมานับครั้งไม่ถ้วน บ้างก็ยังความฉงนสนเท่ห์ให้แก่ผู้ซึ่งยังไม่เคยมาเยี่ยมเยือนภูระดับตำนานของประเทศไทยแห่งนี้ บ้างก็ชวนให้หวนคะนึงถึงความทรงจำครั้งวันวานสำหรับผู้ที่เคยผ่านประสบการณ์พิชิตยอดภูกระดึงมาแล้ว บ้างที่เคยได้ยินถึงกิตติศัพท์ในเรื่องความยากลำบากของเส้นทางการท่องเที่ยวตั้งแต่ตีนจนถึงยอดภูก็อาจรู้สึกขยาดหวาดหวั่นไม่คิดฝันว่าอยากจะมาเหยียบย่าง แต่ไม่ว่าใครจะมีความรู้สึกอย่างไรกับสโลแกนประโยคข้างต้นก็ตาม เราคงต้องยอมรับว่า “ภูกระดึง” คือสุดยอดภูเขาของประเทศไทยที่หลายๆคนต้องการจะเดินทางไปท่องเที่ยว ไปสัมผัสด้วย ตา ร่างกายและหัวใจสักครั้งหนึ่งในชีวิต
     ทีมงานท่องเที่ยวดอทคอม ( www.thongteaw.com ) ของพวกเราขับรถมาถึงบริเวณ “ผานกเค้า”ใกล้กับเชิงภูกระดึงเมื่อวันเสาร์ที่ 17 ตุลาคม 2552 เวลาประมาณ 1 ทุ่มกว่าๆ ณ ผานกเค้าแห่งนี้เองที่เป็นจุดลงรถประจำทางของเหล่านักผจญภัยทั้งรุ่นหนุ่มสาวและรุ่นเก่าเก็บซึ่งต้องการจะมาท้าทายเส้นทางการท่องเที่ยวที่ได้รับการร่ำลือกล่าวขานกันว่าเต็มไปด้วยความยากลำบากของภูกระดึง ทีมงานของเราแวะซื้อกับข้าวกับปลาอาหารเย็นที่ร้าน “เจ๊กิม” ซึ่งเป็นร้านขายอาหารและของฝากเจ้าเก่าแก่ที่อยู่คู่กับผานกเค้ามาหลายสิบปี ร้านนี้เขามีดีตรงที่ราคาอาหารค่อนข้างถูก รสชาติอร่อยพอใช้แถมปริมาณกับข้าวที่ให้ก็ค่อนข้างเยอะ (เมื่อเปรียบเทียบกับราคา) ทำให้กลายเป็นร้านขวัญใจนักเดินทางทั้งหน้าเก่าหน้าใหม่ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก หลังจากที่พวกเราเลือกซื้อเสบียงเก็บไว้เลี้ยงตัวในมื้อเย็นแล้วก็ออกเดินทอดน่องยืดเส้นยืดสายที่แข็งตึงจากการเดินทางดูร้านจำหน่ายหมวกกันหนาว ผ้าพันคอ ถุงกันทากและของฝากซึ่งมีอยู่มากมายหลากหลายสิบร้านบริเวณผานกเค้าแล้วจึงเดินทางเข้าสู่ที่พักเชิงภูเพื่อพักผ่อนเก็บแรงไว้สำหรับการขึ้นยอดภูกระดึงในเช้าวันถัดไป

ผานกเค้า จุดศูนย์รวมของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาเพื่อพิชิตยอดภูกระดึง

กม.0 จุดเริ่มต้นเส้นทางอันทรหด แต่ก่อนหน้านั้นชำระค่าขนสัมภาระซะดี ๆ

เริ่มต้นเดินทางสู่ยอดภูกระดึงกันดีกว่า จุดนี้แค่เริ่ม ๆ เท่านั้น

ริมทางก็มีดอกไม้สวย ๆ ให้ชม